afscheid?

Ons 28-dagen visum voor The Gambia zit er alweer bijna op en we moeten dus beslissen wat we gaan doen. Enerzijds willen we wel weer verder en de hitte en het stof hier achter ons laten, anderzijds kost het grote moeite om onze nieuwe superaardige vrienden hier te verlaten. Vanavond hebben we weer in de nederzetting gegeten met kampvuur en djembe-muziek. Het is zo gastvrij, niets is teveel gevraagd. Ebou brengt met zijn kano drinkwater en diesel bij ons aan boord, Fatima maakt elke dag broodjes met visballetjes , Cheesay, Rosty, Alieu en alle andere lieve mensen, we zullen jullie nooit vergeten. Jullie bezorgen ons, maar ook onze twee honden, een geweldige tijd. En NEE, we laten de honden niet hier achter en we geven ze niet weg, hoe vaak jullie dat ook vragen. We sluiten jullie Gambia, "the smiling westcoast of Africa", in ons hart en we zullen jullie missen. Vele Europeanen zijn hier blijven hangen en de Duitse zeiler Peter Loosen deed dat al in 1982! We ontmoetten hem eergisteren in de Lamin Lodge. Ook Erik en Ernie van de"Gabber" maken onze tijd hier tot een echt feest. Er ligt nog een derde Nederlands zeiljacht hier geankerd. De schipper daarvan heeft de snelste (en grootste en beste) boot, de sterkste motor, de nauwkeurigste zeekaarten, de zuinigste watermaker en twee hondjes die de hele dag keffen. Ook onder zeilers tref je vogels van allerlei pluimage aan.... Leuk toch
Jullie gaan het hier weer lezen....
Roel & Jacqueline.