Melilla

Oke, we liggen alweer bijna twee weken in Melilla en we voelen er ons al thuis. We weten de weg in de stad en we gaan veel om met onze engelse buren. Op de foto zie je onze boot en die van de engelsen zusterlijk naast elkaar. Aan de andere kant van de steiger ligt een woonboot waarop 1 man woont. Eerlijk waar, het is de betonnen drijvende bak op de foto en meestal zien we hem door het gat in het zeil liggen slapen. In de jachthaven ligt ook een fransman van tachtig jaar oud die in zijn eentje onderweg is. Zijn vrouw is negentig, invalide en woont in Nice, hij haalt haar af en toe op om een weekje bij hem op de boot te verblijven. Hij heeft zijn hele leven in Cambodja op een rubberplantage gewerkt en zij is dan ook cambodjaanse. Op zijn eenenvijftigste is hij begonnen met de bouw van zijn boot en hij heeft er twee-en-twintig jaar over gedaan, zodat hij op zijn drie-en-zeventigste is gaan zeilen. Fit als een hoentje.
Melilla is een spaanse stad met veel marokkaanse invloeden. Ze delen de haveningang met de haven van Nador, Marokko. Er zijn uitstekende verbindingen met Granada en Malaga per ferry of vliegtuig. Ik heb een fotootje van het fontein vlakbij de haven geplaatst zodat jullie even de sfeer kunnen proeven. Het nederlandse jacht Seebaert dat hier lag bij onze aankomst is een paar dagen geleden vertrokken. Zij gaan onderweg naar Brazilie en hun avontuur staat op Wearesailing.nl.
De engelsen zijn vanmorgen met de ferry naar Spanje vertrokken om een daar wonende dochter te bezoeken, donderdag komen ze waarschijnlijk terug. Wij hebben dus even het rijk alleen, dachten we. Maar nee hoor, plotseling stond Klaus op de steiger, een duitse zeiler die hier inmiddels drie jaar ligt. Gezellige club, hoor, en met de prijzen die we hier voor een fles brandy betalen (3,20 euro) komen we er best uit met zijn allen. Oh, ik zie dat het batterijlampje van de camera begint te knipperen. Hopen dat het goedkomt met de fotoos, anders hou je ze tegoed tot vanavond.
Stay tuned....