Marokko

Zo, we zijn weer terug in Marokko. Na een paar daagjes aan de Spaanse Costa del Sol zijn we weer overgestoken, ditmaal naar El Jebha. De Costa was best mmoi maar erg toeristisch, windstil en erg commercieel. We zijn om 8 uur in de avond vanuit Estepona vertrokken en er was geen wind; Dat veranderde gedurende de nacht en er kwam wat veel wind, zodat we urenlang brekende golven over de boot kregen en het grootzeil scheurde. Onder gehavend tuig zijn we doorgegaan naar Marokko, tegen de wind terugkeren was trouwens geen optie. We hebben in El Jebha zelf het grootzeil weer genaaid en zijn daarmee dus naar Al Hoceima gezeild. Inmiddels is het weer aan het scheuren dus gaan we straks maar weer naaien in deze hitte, een zeilmaker is hier niet.
El Jebha leeft in de Middeleeuwen. Het bergvolk komt met ezeltjes naar het dorp voor de markt en om twaalf uur wordt de generator gestopt zodat het licht overal uitgaat. Er zijn geen verharde wegen. De plaatselijke bakker bakt brood in een steenoven op houtvuur, veel mensen brengen hun zelfgemaakte brood bij hem om het te laten bakken. Ook hier weer allerhartelijkste mensen en we hadden al snel een gids, Hassan; een marokkaanse jongen die zo graag met iemand engels wilde praten. Hij had kennelijk net een moeilijk woord geleerd want een par keer per dag had hij het over: uproksiemaatelie. s Avonds op een terrasje hebben we nog thee gedronken met zijn drie leraren, die bevestigden dat Hassan een goede leerling was, maar ook de grootste praatjesmaker van het dorp...
Op de fotootjes zie je behalve El Jebha ook nog The Rock (rots van Gibraltar) en de Costa del Sol.
Tot binnenkort...
Groetjes en liefs van,
Roel en Jacqueline.