Atlantiek 3

Op weg naar Agadir stopt de wind er mee. Het is middag en het wordt bloedheet in de boot. De warmte van de diesel helpt ook nog een beetje mee. Het is vochtig en alles wordt klam. Er beginnen zich golven te vormen en ze komen van alle kanten. De golven worden hoger en de boot rolt heftig alle kanten op. Het wordt akelig aan boord en als allebei de honden beginnen te hyperventileren hebben wij het ook wel gehad. We proberen ze wat te koelen met zeewater...

Overal om ons heen hangen grote zware onweersbuien, wordt dat onze nieuwe beproeving? Het begint een beetje aan te voelen als "de onmogelijke reis". Bij ons is het nog steeds bladstil en de onweersbuien om ons heen lossen weer op. Is daar de oorzaak van de golven te vinden? We kunnen niets aan de situatie veranderen en schikken ons in ons lot. Dan komt plotseling een grote groep dolfijnen onze boot begeleiden, ongeveer twintig dartelende acrobaten voor, naast en onder de boot en er komen er nog meer bij.

De beide honden zijn in een klap alle ellende vergeten en rennen gillen rond over het dek, ze willen er niet een missen! Gelukkig vallen ze op de rollende boot niet overboord. We hebben wel een zeil strak in het midden van de boot gehesen om het rollen wat te dempen. De dolfijnen voeren wel een half uur lang een spectaculaire show op en wij maken wat geluidsopnamen van de gillende en bibberblaffende honden.

Nu is het nacht, er is nog steeds wat swell maar die komt niet meer van alle kanten. Het is buiten afgekoeld en de honden slapen in de kuip. Het is nog vijftig mijl naar Agadir, we hebben er nu 510 mijl opzitten vanaf Lagos. Morgen hopen we daar aan te komen, we zijn dan vijf dagen onderweg geweest.