arabische jeugd...

In de afgelopen jaren hebben we enige tijd doorgebracht in Marokko, Tunesie en Syrie. Misschien dat we daarom net iets anders tegen de ontwikkelingen in de Arabische landen aankijken dan mensen die er nooit geweest zijn. Wij zijn best een beetje trots op de jeugd daar die het niet langer pikt om met een hongerloontje hotelbediende te spelen terwijl hij/zij een universitaire opleiding gevolgd heeft. Velen van hen werken van 's-morgens 6 uur tot een uur of 11 's-avonds om het de toeristen naar hun zin te maken of om europese zakenlui (textiel, garnalen, olie, fosfaten etc.) goede zaken te bezorgen. En dan zeven dagen per week voor een paar euro per dag.
Ook zij hebben een gezin en dromen van een goede toekomst voor hun kinderen. Sommigen denken dat ze die in Europa in de schoot geworpen krijgen maar de meesten ontdekken al snel dat dat niet zo is. En dat het leven in Europa toch niet helemaal is wat ze zich ervan voorgesteld hadden. We wensen daarom allen die daar strijden voor een betere en rechtvaardiger toekomst heel veel sterkte en wijsheid toe en we hopen dat we in de toekomst met dezelfde (gast)vriendelijkheid gast in hun land mogen zijn als dat we tot nu toe ervaren hebben. En we sluiten daarbij niemand uit, ongeacht welk beroep je in je land uitvoert!Mohammed Ali, Ismael, Khalil, Jamel, Fatima en alle anderen, we vergeten jullie niet en hopen jullie ooit in goede omstandigheden weer eens te treffen...
Roel en Jacqueline,
zeiljacht Horizon.